خدای خوبم! من دلم می‌خواهد هر روز سه بار برایت نامه بنویسم و با تو درد دل کنم. نامه ی من اما از جنس کاغذ و قلم نیست، حرف های من با تو، ذره های نور هستند. تو نامه ام را می‌خوانی و واژه به واژه حرف‌هایم...

پنجره ها پل پیوند ما هستند، هر پنجره به سمت منظره ای باز می شود: دریا، جنگل، باغ، خیابان و ... . بعضی از پنجره ها هم به سمت مهربانی و آرامش گشوده می شوند، پنجره شما به کدام سمت باز می شود؟

خوش به حال من که وضویم از باران زلال‌تر است و جانمازم از گل‌‌‌‌ها خوش‌بوتر! نماز مرا به اوج‌‌‌ می‌برد، خوش به حال من که در نمازم از ابرها سپیدترم!

پروردگار مهربانی ها و خوبی ها! به ما کمک کن تا گوش هایمان صدای روح نواز دعوتت را بشنود تا در دریای لطف و مهربانی ات غرق شویم و همواره شکرگزار نعمت هایت باشیم.

ای خداوند زیبایی ها و مهربانی ها! تو آن دریای زلال آسمانی و حقیقت پهناور هستی و ما همه به سوی تو در حرکتیم تا در رحمت بی‌کرانه و زلالت غرق شویم.

انسیه موسویان شعر زیر را برای فرزندان معزز شهدا و در وصف پدران شهید و آسمانی شان سروده است.